Χρησιμοποιούμε cookies ώστε η τοποθεσία μας να λειτουργεί σωστά, να εξατομικεύουμε περιεχόμενο και διαφημίσεις, να παρέχουμε λειτουργίες μέσων κοινωνικής δικτύωσης και να αναλύουμε την κυκλοφορία μας. Επίσης, κοινοποιούμε πληροφορίες σχετικά με την από μέρους σας χρήση της τοποθεσίας μας στους συνεργάτες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, διαφημίσεων και ανάλυσης. Διαβάστε την Πολιτική Cookies.
Αίθουσα 8
Στην αίθουσα 8 εκτίθεται μέρος της Συλλογής της Ντόρης Παπαστράτου, που αποτελείται από 232 χαρακτικά, 18ου και 19ου αι., 8 ξύλινες και χάλκινες μήτρες, παραχωρήθηκε στο Μουσείο μας το 1994 από τις θυγατέρες Μαρίνα και Δάφνη Ηλιάδη.
Τα ορθόδοξα θρησκευτικά χαρακτικά, τα οποία αποτελούν το αντικείμενο της συλλογής της Ντόρης Παπαστράτου, είναι ένα εικαστικό είδος με προέλευση από τη Δύση, που στα μέσα περίπου του 17ου αιώνα υιοθετήθηκε και από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Αρχικά εκτυπώνονταν σε ευρωπαϊκές πόλεις με ισχυρές ελληνικές παροικίες, που διέθεταν την απαραίτητη σύγχρονη τεχνολογία. Στη συνέχεια οργανώθηκαν χαρακτικά εργαστήρια στο Άγιον Όρος, τα οποία κάλυπταν τις ανάγκες ολόκληρου του ορθόδοξου κόσμου.
Στην έκθεση παρουσιάζονται μία χαλκογραφημένη πλάκα και χαρακτικά, που προέρχονται από τη Βενετία, τη Βιέννη, το Άγιον Όρος, την Κωνσταντινούπολη. Ένα μάλιστα τυπώθηκε στη μακρινή Λεόπολη (Lviv) της σημερινής Ουκρανίας, παραγγελία της Μονής του Σινά. Τα χαρακτικά, που απεικόνιζαν πανοραμικές απόψεις μονών και πλήθος επιμέρους παραστατικών λεπτομερειών αποτελούσαν το κύριο μέσο επικοινωνίας των μοναστηριών με τον έξω κόσμο. Διανέμονταν στους πιστούς ως «ευλογία», παρακινώντας τους να ενισχύσουν οικονομικά τα ιερά καθιδρύματα πραγματοποιώντας ένα προσκυνηματικό ταξίδι. Ορισμένα από αυτά είναι πολύτιμα, καθώς είναι τα μοναδικά αντίτυπα που διασώθηκαν.
Αντικείμενα της Συλλογής που δεν εκτίθενται παρουσιάστηκαν κατά καιρούς σε περιοδικές εκθέσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό αναδεικνύοντας την ιδιαίτερη αξία της συλλογής και την ιδιαίτερη συμβολή της συλλέκτριας, που έφερε στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος των ειδικών και του κοινού ένα πολυσήμαντο εικαστικό υλικό της μεταβυζαντινής θρησκευτικής ζωγραφικής.