Με μεγάλη μας λύπη οι εργαζόμενοι στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού αποχαιρετίσαμε πριν λίγες ημέρες την αγαπημένη μας συνάδελφο Ιουλία Γαβριηλίδου.

Δραστήρια και δημιουργική, η Ιουλία φρόντιζε να μας θυμίζει με τον πιο απλό τρόπο ότι η εργασία είναι χαρά και η συνεργασία βάση για την επιτυχία. Μετουσίωνε με τον πιο όμορφο τρόπο την αγάπη της για τα παιδιά σε εκπαιδευτικά παιχνίδια και δραστηριότητες και γινόταν και η ίδια παιδί όταν τα μοιραζόταν μαζί τους. Η μειλίχια έκφρασή της, η ευγένειά της  και το αφοπλιστικό της χαμόγελο αποτελούσαν εχέγγυα για τις εκ προοιμίου πετυχημένες συνεργασίες με τους συναδέλφους της και με εξωτερικούς συνεργάτες του Μουσείου.

Η Ιουλία δεν βρίσκεται πια κοντά μας. Σε μια περίοδο της ζωής της που εκπονούσε σχέδια για εκπαιδευτικά προγράμματα και εκδηλώσεις που συνδύαζαν τις γνώσεις της και την αγάπη της για την εκπαίδευση, το περιβάλλον, τις τέχνες, τη λογοτεχνία και την ποίηση, βρέθηκε ξαφνικά να αγωνίζεται για την ζωή της. Έναν αγώνα που έδωσε με θάρρος και αισιοδοξία.  Δεν σταμάτησε στιγμή να χαμογελά και να δίνει κουράγιο στους δικούς της αλλά και σε όλους γύρω της επιδεικνύοντας μεγαλείο ψυχής.

Οι διάδρομοι του Μουσείου, οι αίθουσές του αλλά και το γραφείο της είναι πιο φτωχά, όχι τώρα που έφυγε από τη ζωή, αλλά από τη μέρα που έφυγε από το Μουσείο για να δώσει την τελευταία της μάχη. Μέχρι τώρα μας παρηγορούσε η σκέψη ότι σύντομα θα επιστρέψει και πάλι κοντά μας. Δυστυχώς όμως η Ιουλία δεν είναι πια εδώ. Έφυγε από τη ζωή το Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018, λίγες μέρες πριν κλείσει τα 46 της χρόνια. Άφησε πίσω τον σύζυγό της Χρήστο και τα δυο παιδιά της, την Αλεξάνδρα και τον Δημήτρη.

Η Ιουλία γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο ΑΠΘ και με υποτροφία του γαλλικού κράτους εκπόνησε Μεταπτυχιακό στη μουσειολογία (DEA de Muséologie, Université de Saint-Etienne). Το 2012 απέκτησε με άριστα το πτυχίο του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Παιδαγωγικής Σχολής Α.Π.Θ.

Από το 2002 εργαζόταν στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, στον τομέα των Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, όπου συμμετείχε στο σχεδιασμό και την υλοποίηση ποικίλων και σύγχρονων εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων για μαθητές, οικογένειες, ενήλικες  και ημερίδων και σεμιναρίων για εκπαιδευτικούς. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και βιβλία που αφορούν σε θέματα μουσειοπαιδαγωγικής. Ιδιαίτερο υπήρξε το ενδιαφέρον της για το θέατρο, καθώς φοιτήτρια ακόμη συμμετείχε σε θεατρική ομάδα, ένα ενδιαφέρον που βρήκε την έκφρασή του στο Μουσείο με την συμμετοχή της στο σχεδιασμό και τη διοργάνωση θεατροπαιδαγωγικών προγραμμάτων. Η αγάπη της για το περιβάλλον, αποτυπώθηκε με τη συμμετοχή της μεταξύ άλλων και στα προγράμματα του ΥΠΠΟΑ “Περιβάλλον και Πολιτισμός” και “Πράσινες Πολιτιστικές Διαδρομές”, ενώ συνέβαλε τα μέγιστα και στη διάσωση του μεγάλου πεύκου στην είσοδο του Μουσείου.

Η αγαπημένη μας Ιουλία δεν είναι πια κοντά μας. Δεν θα ξαναδούμε την χαρακτηριστική φιγούρα της να πλησιάζει στο Μουσείο επάνω στο αγαπημένο της ποδήλατο.

Ιουλία θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη.