Ο Χριστός αποδίδεται μετωπικός, έως τη μέση, ευλογώντας με το δεξί χέρι μπροστά στο στήθος και κρατώντας ανοιχτό βιβλίο με περικοπή από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, δηλώνοντας ευσπλαχνία και παντοδυναμία. Ο εικονογραφικός τύπος έχει το πρότυπο στο διάκοσμο του τρούλου βυζαντινών ναών. Το προσωνύμιο “Σοφία του Θεού” προσδίδει εσχατολογικό και σωτηριολογικό χαρακτήρα στην εικόνα και σε συνδυασμό με τις μεγάλες διαστάσεις της υποδεικνύουν την προέλευσή της από τον ναό της Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη. Η τεχνοτροπία στην απόδοση της μορφής εντάσσει το έργο στη ζωγραφική που αναπτύσσεται στη Μακεδονία στο β΄ μισό του 14ου αιώνα.