Χαλκογραφία, που τυπώθηκε στην Κωνσταντινούπολη, με επιμέλεια και δαπάνη του Ιλαρίωνα και ιερομονάχων του τοπικού μετοχίου της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, έχει θέμα το οικοδομικό συγκρότημα της κυρίαρχης μονής στην έρημο της χερσονήσου του Σινά. Περιμετρικά της μονής εκτυλίσσονται γεγονότα από την Παλαιά Διαθήκη και σκηνές του βίου της τιμώμενης αγίας Αικατερίνης, όπως η ταφή του λειψάνου της από αγγέλους στην κορυφή του όρους. Ελληνικοί αριθμοί συνοδεύουν τοποθεσίες και μνημεία, ενώ αραβικοί αριθμοί τις αφηγηματικές σκηνές, παραπέμποντας στο υπόμνημα στο κάτω μέρος του έργου. Το εικονογραφικό θέμα διαμορφώθηκε στα μέσα του 16ου αιώνα, με πρότυπο απεικονίσεις σε οδοιπορικά γερμανών περιηγητών και φορητές εικόνες ζωγράφων της Κρητικής Σχολής.