Η αμφιπρόσωπη εικόνα είναι διακοσμημένη και στις δύο όψεις. Στην εμπρόσθια όψη έχει θέμα την Παναγία Οδηγήτρια που παριστάνεται μέχρι τη μέση, δεόμενη με το δεξί χέρι στο στήθος, κρατώντας τον Χριστό, ο οποίος ευλογεί με το δεξί και με το αριστερό κρατά τυλιγμένο ειλητό. Ο εικονογραφικός τύπος έλαβε την ονομασία του από την αρχέτυπη εικόνα της Μονής των Οδηγών στην Κωνσταντινούπολη, ενώ λιτανεύονταν κάθε Τρίτη στους δρόμους της Πόλης. Το αυτόξυλο πλαίσιο της εμπρόσθιας όψης υποδεικνύει την παλαιότητα της ζωγραφικής της επιφάνειας, η επιζωγράφηση της οποίας χρονολογείται στις αρχές του 15ου αιώνα. Στην πίσω όψη εικονίζεται η αγία Βαρβάρα σε τεχνοτροπία του β΄ μισού του 4ου αιώνα. Η μάρτυς του 3ου αιώνα, μέχρι τη μέση, απεικονίζεται με πλούσια ενδυμασία σε υποδήλωση της αρχοντικής καταγωγής. Φέρει σταυρό (σύμβολο μαρτυρίου) και προβάλλει την παλάμη του αριστερού χεριού προς το θεατή σε δέηση. Η εικόνα εγγράφεται στην παραγωγή εργαστηρίου του μακεδονικού χώρου.