Η χαλκογραφία έχει θέμα τη γενική άποψη του Αγίου Όρους με την παράλληλη απόδοση της δυτικής και της ανατολικής πλευράς της χερσονήσου. Η συγκέντρωση πολλών ιερών καθιδρυμάτων με θαυματουργές εικόνες και άλλα κειμήλια στον ίδιο γεωγραφικό χώρο προκάλεσε το προσκυνηματικό ενδιαφέρον πιστών. Η γενική άποψη του Αγίου Όρους είναι ένα από τα συχνά θέματα στα αγιορείτικα χαρακτικά, καθώς επαναλαμβάνεται από ευρωπαίους και Έλληνες χαράκτες σε όλη της διάρκεια του 18ου και του 19ου αιώνα. Η συγκεκριμένη χαλκογραφία έγινε, σύμφωνα με τη δίγλωσση (ελληνική και σλαβονοσερβική) επιγραφή, με  χορηγία του ιερομονάχου Γαβριήλ της μονής Βατοπαιδίου, στη Βιέννη, τον Μάϊο του 1767. Ο χαράκτης είναι άγνωστος. Αποδίδοναι ο Άθως, με τον ήλιο που δύει, μονές  που ταυτίζονται από τις οβάλ επιγραφές τους, σκήτες και κελλιά. Ποτάμια ρέουν στη θάλασσα, όπου πλέουν ιστιοφόρα, μοναχοί ψαεύουν και αναδύονται θαλάσσια κήτη.