Το συγκεκριμένο πρόγραμμα σχεδιάστηκε από τις Ειρήνη Ζώη και Καλλιόπη Φύκαρη, φοιτήτριες του τμήματος Θεάτρου του Α.Π.Θ., υπό την επίβλεψη των Άβρα Αυδή και Μελίνα Χατζηγεωργίου, διδάσκουσες στο τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ. Η μέθοδος που επιλέχτηκε για τη δημιουργία του προγράμματος είναι το “Εκπαιδευτικό Δράμα”. Πρόκειται για μία μέθοδο που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στην Ελλάδα και χρησιμοποιείται κυρίως στην Εκπαίδευση. Σε ό,τι αφορά τα ελληνικά μουσειακά εκπαιδευτικά προγράμματα, στην ελληνική βιβλιογραφία δεν υπάρχει πουθενά αναφορά στη χρήση της συγκεκριμένης μεθόδου. Από την άποψη αυτή το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού είναι πρωτοπόρο.

Το πρόγραμμα δημιουργήθηκε με αφορμή την εικόνα του ζωγράφου Θ. Πουλάκη, “Ο βυθισμός του Ιωσήφ και η πώλησή του στους Ισμαηλίτες εμπόρους που εκτίθεται στην αίθουσα “Το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο” του Μουσείου. Θέμα του είναι η “η διαχρονικότητα της ανθρώπινης δημιουργίας”.

Λόγω όμως της μεγάλης διάρκειας του προγράμματος και της ανάγκης ύπαρξης εξειδικευμένου προσωπικού για την υλοποίησή του, πραγματοποιήθηκε μόνο πιλοτικά και στο πλαίσιο της πτυχιακής εργασίας των παραπάνω φοιτητριών. Ωστόσο εδώ μπορεί κανείς να βρει και να τυπώσει το συνοδευτικό έντυπο που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τα εκπαιδευτικά προγράμματα στα μουσεία, το τι είναι το Εκπαιδευτικό Δράμα και να διαβάσει την περιγραφή ολόκληρου του προγράμματος.